|
Le Sirenuse, Positano, Włochy
|
Styl hotelu Le Sirenuse jest bardzo wyjątkowy. Rodzina Sersale mieszka i bawi się w hotelu oraz stara się go utrzymywać tak, jakby wciąż jeszcze był on ich prywatnym domem. Architektura obiektu nosi cechy baroku Maurów, typowych dla tego obszaru, z malowanymi na biało ścianami, łukowatymi i sklepionymi sufitami i ręcznie wykonanymi płytkami podłogowymi. Stare obrazy i grafiki, wiszące na ścianach oraz antyki i meble z epoki są ozdobą wielu salonów i wszystkich pokoi.
Rodzina Sersale, właścicieli Le Sirenuse, legendarnego hotelu na wybrzeżu Amalfi, chlubi się wielu znamienitymi przedstawicielami rodu: ambasadorem w połowie 18 wieku, kardynałem i arcybiskupem Neapolu, nawet burmistrzem Positano, rybackiej wioski, która stała się modnym kurortem w latach czterdziestych ubiegłego wieku. Pałac, który mieści obecnie obiekt był nadmorskim majątkiem rodziny Sersale i każdy, kto tu przebywa nie może nie dostrzec ogromu pasji i dobrego smaku, jaki rodzina ta włożyła w jego urządzenie. Pokoje wyłożone majolikowymi płytkami, wypełnione są antykami godnymi wielu muzeów, kolekcjonowanymi głównie przez patriarchę rodu Franco Sersale. Dzisiaj zaś tradycję, która zmieniła jego rodzinny dom w jeden z najbardziej indywidualnych światowych obiektów hotelarskich, kontynuuje Antonio Sersale. Jak mówią miejscowi, „Positano, to Le Sirenuse".
Dla włoskich części swojego filmu, reżyser Norman Jewison specjalnie wybrał Le Sirenuse, gdzie przebywał w przeszłości i wynajął hotel w bardzo wczesnej fazie produkcji filmu, aby nie mieć kłopotów z ewentualnymi problemami przy pozyskaniu obiektu, kiedy potrzebny był do wykonania sesji zdjęciowych. W filmie hotel gra siebie samego (nazwa hotelu wymieniana jest kilkakrotnie w dialogach), a filmowanie odbyło się w lobby, przy basenie oraz w pokoju 93. Dla potrzeb filmu dokonano jedynie kosmetycznych zmian w wyglądzie tych pomieszczeń, nie naruszając hotelowego stylu. Jako, że filmowanie odbyło się w październiku, dekoratorzy musieli dodać trochę fałszywych bugenwilli wokół basenu, aby upozorować, zgodnie ze scenariuszem, florę późnej jesieni.
Wielu członków obsady i ekipy filmowej wprowadziło się na czas zdjęć do 40 hotelowych pokoi Le Sirenuse. Niektórzy spośród hotelowych pracowników brali również udział w kręceniu filmu w roli statystów. W filmie można więc zobaczyć hotelowego barmana, kierownika recepcji i kilku kelnerów oraz portierów. Jedna z anegdot związana jest z bagażowym, który zatrudniony był jako statysta do jednej ze scen. Kiedy jego regularna zmiana dobiegła końca, bagażowy poszedł do domu. Po jakimś czasie zorientowano się jednak, że scena w której grał musi być dopracowana, a ponieważ bagażowy mieszkał na wsi w pobliżu Positano, gdzie nie było telefonu, pracownicy produkcji musieli wysłać po zwykłego statystę specjalny samochód służbowy.
Obsada: Marisa Tomei, Robert Downey Jr., Bonnie Hunt
Reżyseria: Norman Jewison
|
