Historyczne hotele Europy: Dalhousie Castle, Bonnyrigg, Edynburg, Szkocja

Angielski król Edward I spędził noc w Dalhousie przed wymarszem na bitwę w Falkirk, w której pokonał szkockiego patriotę Williama Wallace’a. Kiedy Anglicy zyskali przewagę w wojnie przeciwko Szkocji, wiele zamków, w tym Dalhousie, przeszło w ich ręce. Przez lata Sir Alexander Ramsay, prowadził wypady przeciwko zamkowi, aż w końcu Anglicy poddali się i zamek wrócił do rodziny.

Od wczesnych lat XX wieku, hrabiowie z Dalhousie zamieszkali w innej swojej rezydencji - w Brechin. Budowla, którą można dzisiaj zobaczyć w Dalhousie, została zbudowana w 1450 roku z czerwonego kamienia wydobywanego z pobliskiej rzeki South Esk.

Sam Dalhousie Castle był w XX wieku zarządzany przez wielu najemców. Przed jego konwersją na hotel w 1972 roku, była tu prywatna szkoła z internatem. Obecny właściciel, Robert Parker, uważa, że długą tradycję usług hotelarskich związaną z zamkiem należy kontynuować i mając to na uwadze, poczynił wiele starań, aby przywrócić zamek do jego dawnej świetności, dbając jednocześnie o współczesne udogodnienia.

Imperialne schody, zbudowane około 1840 roku, prowadzą na górę, do holu wejściowego. Wspaniała biblioteka wyłożona dębowymi panelami i formowanym sufitem, jest dobrym miejscem na relaks z książką przy płonącym kominku. Goście zbierają się tutaj na drinka przed kolacją, serwowanego z „dyskretnego barku" ukrytego za fałszywymi drzwiami regału z książkami.

Niektóre pokoje przypominają o historii zamku. Usytuowana w zamkowej wieży Dalhousie Suite, oferuje dębowe meble i reprodukcję XVI-wiecznego łóżka z baldachimem, a osobny korytarz ozdobiony miniaturowymi gobelinami wiedzie do łazienki wyposażonej w zabytkowe elementy. Wystrój Sir William Wallace Suite łączy naturalny zamkowy kamień z wykończeniami w stylu gotyckim; dębowe panele i płytki z herbem Wallace'a zdobią zaś apartamentową łazienkę. Apartament India Suite, nazwany na cześć młodego Dalhousie, który został gubernatorem generalnym Indii, ma łóżko z baldachimem i meble skopiowane z okresu Radż. „Zwykłe" pokoje dysponują wysokimi sufitami i oknami obramowanymi ciężkimi brokatowymi zasłonami.

Stare lochy z beczkowo sklepionymi sufitami, zaadoptowane zostały na potrzeby niezwykłej (i cenionej) restauracji oferującej kolacje przy świecach. Dania z lokalnie pozyskiwanej dziczyzny i ryb zajmują poczesne miejsce w restauracyjnym menu.