Historyczne hotele Europy: Grand Hotel National w Lucernie, Szwajcaria

Od samego początku, nowy hotel był klejnotem w koronie Lucerny i rozpoczął swoją działalność w najwłaściwszym dla niego momencie. W połowie i u schyłku XIX wieku pojawił się w Europie przemysł turystyczny i miasto świateł, jak nazywa się Lucernę, stało się atrakcyjnym celem podróży, w szczególności dla szlachty francuskiej, rosyjskiej arystokracji i brytyjskich wyższych warstw społecznych. Wraz z nimi, naturalną koleją rzeczy, pojawiły się wymagania odnośnie komfortu kwaterunku i obsługi gości.

Właściciel budynku, pułkownik Maximilian Von Pfyffer von Altishofen prowadził Grand Hotel National od 1870 roku. Wychowany na zamku, znany wojskowy dowódca, był w pełni świadomy tego, co powinien zagwarantować swoim znamienitym gościom. Siedem lat później, zarządzanie hotelem przejął César Ritz, kładąc fundamenty pod tradycyjną i stylową kulturę hotelu.

W 1881 roku, kolejny mistrz wstąpił w szeregi Grand Hotel National. Wielki francuski szef kuchni Auguste Escoffier z poświęceniem dbał o delikatne podniebienia arystokracji – od przedstawicieli niemieckiej rodziny cesarskiej począwszy, poprzez indyjskich maharadżów, po Sissy, austriacką cesarzową Elżbietę.

W momencie wybuchu I wojny światowej, liczba odwiedzających hotel spadła, a część pracowników została powołana do wojska. Sytuacja poprawiła się dopiero po zakończeniu wojny. W dniu 22 sierpnia 1920 roku hotel był miejscem historycznego wydarzenia: spotkania premiera Włoch Giovanni Giolitti’ego i jego brytyjskiego odpowiednika Davida Lloyda George’a, poświęconego wprowadzaniu w życie postanowień traktatu pokojowego w Wersalu.

Liczba turystów spadła po raz kolejny w efekcie wielkiego kryzysu ekonomicznego i zaczęła się poprawiać dopiero po zakończeniu II wojny światowej. W 1954 roku dyrektorem hotelu został mianowany Hans F. Elmiger, wnuk MA Pfyffera. Obiekt poddano gruntownej renowacji w latach 1957/58, w trakcie której odnowiono fasadę i usunięto neobarokową ornamentykę z piaskowca.

W latach 70. zmieniła się koncepcja funkcjonowania obiektu spowodowana pogarszającą się sytuacją ekonomiczną. W 1977 roku przebudowano zachodnie i najstarsze skrzydło hotelu, w którym zrobiono miejsce dla dwóch restauracji. Parter budynku stał się dostępny dla mieszkańców, a w sąsiednim budynku urządzono nocny klub. Hotel zyskał również wewnętrzny basen, a apartamenty przystosowano do wydłużonych pobytów.

Jesienią 2015 roku w hotelu znajdowało się 41 pokoi i apartamentów oraz 22 apartamenty na wydłużone pobyty. Zagospodarowano całą powierzchnię parteru, gdzie funkcjonują obecnie cztery restauracje oraz kawiarnia i bar.