ehotelarz.com publikuje list napisany przez jednego z naszych czytelników – właścicielkę Zajazdu Jaś Wędrowniczek.
W marcu tego roku otworzyliśmy Zajazd - Restaurację na Podkarpaciu. Wbrew naszym oczekiwaniom cieszymy się większym zainteresowaniem, aniżeli przypuszczaliśmy. Obroty są niezłe, jak na restaurację mieszczącą do 80 osób oraz hotel - 10 pokoi (25 łóżek). Rzeczywiście styl Zajazdu jaki mamy jest wyjątkowy - połączenie dzikiego zachodu, ładny plener, plac zabaw dla dzieci, grill, chwytliwa nazwa - Jaś Wędrowniczek, ładna okolica - Uzdrowisko Rymanów Zdrój, klimat całego lokalu jest wyjątkowy i robimy wszystko, aby było jeszcze lepiej. Z tego co wiem, jeszcze przed otwarciem obiektu nie należy oszczędzać na reklamie i tak też robimy. Ciągle organizujemy imprezy typu: pożegnanie lata, powitanie jesieni, zabawy dla dzieci, na niedziele (największy "przemiał") zapraszamy zespoły, które grają muzykę do tzw. kotleta. W najbliższy poniedziałek organizuję slajdowisko - chciałabym, aby oprócz restauracji lokal przyjmował ciekawych ludzi i miał jakiś wkład w rozwój życia kulturalnego regionu. Odpowiednio do sezonu w karcie mieliśmy pozycję - np. pierogi z truskawkami, naleśniki z borówkami. Każdą sobotę mam ''obstawioną'' weselami do końca października, w ciągu tygodnia imprezy firmowe, uroczystości rodzinne, spotkania, dancingi, przejażdżki konne, wieczór szkocki itd. Lokal nowy, więc jak na początku cieszy się dużym zainteresowaniem, jednak już teraz widzę, że bez tych wszystkich atrakcji nie byłoby na pewno tylu klientów.
Problem jest w tym, iż nie mamy pracowników, zwłaszcza dobrych pracowników na kuchni (do tej pory nie mamy szefa kuchni). Występuje deficyt pracowników w branży hotelarskiej, ale jednak znajdują się ludzie, którzy chcą pracować i mają ambicję, aby się rozwijać. Z mojej strony jak najbardziej chciałabym im to zapewnić, ale czasami nie wiem już jak. Szkolenia kelnerów - szkolenie z win połączone z krótkim ogólnym szkoleniem dla kelnerów, kursy barmańskie. Gorzej jest jednak z kuchnią, gdzie łamię sobie głowę i mam już czasami wszystkiego dość, jak słyszę w niedzielę rano, że jest zamówienie na 10 pang, a pang okazuje się, że nie ma - w ciągu tygodnia każdy wyciągał je z pudełka i przy wyciągnięciu ostatniej czy przedostatniej nikomu nawet nie przyszło do głowy, aby zapisać, że trzeba domówić ten ten asortyment. To przykład jeden z wielu, ale jest ich tysiące, bo nie ma pangi, ale za to druga zamrażarka pęka wręcz od brokułów. Niestety ja nie mogę wszystkiego dopilnować, a osoby na kuchni nie mają pojęcia, co kto ma robić, a jak już wiedzą to i tak tego nie robią. Spędziłam wiele lat między studiami za granicą, w USA, Anglii, Francji i chciałabym stworzyć z tego lokalu naprawdę coś wyjątkowego (planujemy rozbudowę o większą salę weselną i konferencyjną, jacuzzi, saunę, siłownię), ale potrzebuję ludzi, którzy będą w ogóle mieli świadomość i nie będą patrzyli ''małomiasteczkowo'', co ja w ogóle robię. Może i z mojej strony plany za bardzo ambitne, nawet jak na miejscowość liczącą 5 tys. mieszkańców, jednak lokal położony jest na głównej trasie przelotowej w kierunku Bieszczad i większość klientów to ludzie z całej Polski i zagranicy: Anglicy, Holendrzy, Niemcy, Kanadyjczycy (po prostu gościłam już prawie każdego).
Nie wprowadzam również ''obozu pracy'', jak to się dzieje w wielu lokalach i nie tylko lokalach, chętnie płacę pracownikom, jak tylko na to zasługują. Staram się, o ile mogę ich motywować i mówię im, że pracują nie tylko dla mnie, ale i na siebie, bo jeśli będą klienci to i oni będą mieli pracę. Zresztą temat bezrobocia w Polsce pozostawia dużo do życzenia, a ja osobiście nie bardzo się z tym zgadzam, że taki w ogóle jest. Ja płacę pracownikom, oni mają więcej, aby wydawać, ktoś inny na tym zarabia i również na coś innego wydaje - tak to powinno wyglądać i ''zazębiać'' się i tak to wygląda np. na zachodzie. Jednego kucharza sprowadziłam ze Śląska, pozostałe osoby mam z okolic w sumie jest około 15 osób. Chętnie zainwestowałabym w szefa kuchni gdzieś na miejscu, ale to jest, jak już wiem, bardzo trudne, dlatego pozostają mi szkolenia, a i do tego brakuje dobrych szkoleniowców. Chętnie sama wysłałabym moich na jakieś szkolenie, bądź pobyt w innym hotelu w kuchni w celu nauczenia się nowych rzeczy, to samo tyczy się kelnerów. Może i dążę do perfekcjonizmu i chciałabym, aby wszystko było idealnie, ale miło się słyszy od klienta, że w porównaniu do Warszawy nie mamy się czego powstydzić, oczywiście wiele jest również opinii negatywnych, a dotyczą głównie czekania na potrawy zwłaszcza w niedziele - niejednokrotnie przy takim obrocie klientów do godziny czasu, a nawet i dłużej.
Pisać mogłabym jeszcze wiele, ale nie wiem czy jest sens. Co chciałabym przez ten artykuł osiągnąć, to to, że może zainteresuje się tym ktoś, bo myślę, że nie tylko ja mam podobny problem i może ktoś odezwie się do mnie z propozycją poprowadzenia jakiegoś szkolenia, czy przyjęcie na nie któregoś z moich pracowników. To są ludzie, którzy po prostu nie mają się od kogo nauczyć i nie ma im kto powiedzieć, co kto ma robić, czy jaka jest pozycja tego czy tej na kuchni. Trochę lepiej jest jak już wspomniałam z kelnerami.
W przypadku wyrażenia zainteresowania proszę o kontakt: tel. 609 729 629. Zapraszam również do odwiedzenia strony: www.jas-wedrowniczek.pl
ehotelarz.com zachęca innych czytelników naszego serwisu do nadsyłania własnych sugestii, opinii, problemów i doświadczeń w poruszaniu się po branży hotelarskiej. Na pewno znajdzie się u nas miejsce do ich opublikowania.
|
