Dzięki turystom zagranicznym przychody z branży turystycznej wzrosną w 2007 r. o 2,3 mld zł. (do ponad 20 mld zł). Zostawiliby oni znacznie więcej, ale nie mają na co – w Polsce wciąż brakuje atrakcji.
Krzysztof Łopaciński, szef Instytutu Turystyki, uważa, że Polska jest coraz chętniej odwiedzana przez obcokrajowców. Tytuł najmodniejszego miasta świata, który przyznała ostatnio dla Krakowa amerykańska internetowa agencja podróży Orbitz.com, może jeszcze zwiększyć liczbę osób chętnych odwiedzić Polskę.
– Szacujemy, że w 2007 roku do Polski przyjedzie 16,4 mln turystów. To o 700 tys. więcej niż w 2006 roku – mówi Krzysztof Łopaciński.
Szef IT wyjaśnia, że w tej branży największy wzrost dochodów rejestruje się średnio co 3 lata, m.in. dlatego że po trzech latach po pierwszym pobycie turyści są skłonni wrócić do kraju, który już odwiedzali.
Dochody branży turystycznej rosną w Polsce od 2003 roku. Jeśli jednak uda się utrzymać przewidywaną na nowy rok 11-proc. dynamikę, to będzie to najlepszy do tej pory wzrost.
Wynik byłby jeszcze lepszy, gdyby rosły także wydatki indywidualne turystów zagranicznych. Przeciętny obcokrajowiec zostawia w Polsce średnio niewiele ponad 200 dolarów w ciągu 6 dni. W Niemczech - przeszło 600 dolarów. Japończyk wydaje średnio w Europie 800 dolarów dziennie! Zamożny pasażer statku wycieczkowego po Bałtyku, których rocznie setka przybija do portu w Gdyni, jest skłonny wydać na pamiątki 200 dolarów w ciągu tego jedynego dnia pobytu w Polsce.
W 2005 roku przychody z turystyki na świecie wyniosły 682 mld dolarów i były o 49 mld dolarów wyższe niż rok wcześniej. Największy udział w przychodach ma Europa – 347 mld dolarów i Ameryka – 145 mld dolarów. Zgodnie z prognozami Światowej Organizacji Turystyki do 2020 roku liczba przyjazdów w turystyce światowej wzrośnie trzykrotnie, a przychody z turystyki – prawie czterokrotnie.
– Ale ani Japończyk, ani Szwed czy Niemiec nie wyda tyle, bo nie ma na co. Mamy do sprzedania cudzoziemcom za mało towarów i usług. Jest jeszcze wiele takich miejsc w Polsce, że jak nie zgubię, to nie wydam. Słynny polski bursztyn można kupić w zasadzie tylko w Trójmieście, len, kiedyś towar eksportowy, sprzedawałby się świetnie, ale nie ma oferty. Kuchnia – głównie chłopska: gospody, chaty, strzechy. Promujemy wiejskość, ale wiejskość jest tania. A gdzie można zjeść jak szlachcic? – mówi Krzysztof Łopaciński.
Jego zdaniem nie nauczyliśmy się jeszcze zarabiać na dziedzictwie, historii, sztuce ani nawet na przyrodzie i kuchni, tak jak to robią inne kraje.
– Japończycy dużo kupują: obrazy, płyty, repliki broni. Jeśli już coś znajdą, bo Wawel czy Muzeum Narodowe nie mają porządnych katalogów, to chcieliby to po prostu wysłać do domu. Sklepy, które oferują taką usługę, można policzyć na palcach – wylicza prezes IT.
Źródło: Gazeta Prawna – 2.01.2007 r.
| 
